Hot spots & favourites

"A Peek at Mose"

Favoriete songs op iPod: “Glamorous" by Fergie en "Risingson" by Massive Attack
Ideale vakantie bestemming: Fuerteventura (Canarische Eilanden)
Jeugdliefde: Aaron Carter
Favoriete activiteit na school: shoppen, chillen, boek lezen

Favoriete websites: hm.com, fanfiction, fictionpress en youtube
Favoriete eten: Italiaans en shoarma
Favoriete accessoires: sjaal en oorbellen
Favoriete Magazine: Cosmo Girl en Viva                                                                

Favoriete tv-shows: Gossip Girl, Grey's Anatomy, Ugly Betty en House
Favoriete kledingmerk: Mango en Ralph Lauren
Eerste keus telefoon: iPhone, die wil ik graag hebben.
Favoriete drankje: Aardbeien smoothie met yoghurt  

"Mose's favorite spots"

Bijenkorf A'dam
Overzichtelijk, groot en ruime keus. Dat zijn de woorden die ik graag aan de Bijenkorf wil toekennen. Alles wat je nodig hebt is gewoon in één gebouw geplaatst. Ideaal! Probeer ook eens de zelfgemaakte tomatensoup in het restaurant: een aanrader!

Zwaluwhoeve Harderwijk
Als lekker wil ontspannen of een gezellig dagje met mijn vriendinnen weg wil gaan we naar de naar de Zwaluwhoeve: lekker sauna-en! 

WE en Mango
Mose houdt van deze kledingwinkels omdat ze net even een tikkeltje anders zijn dan de rest. Vooral Mango trekt mij erg aan omdat de kleding erg vrouwlijk is.

Nagelstudio Hoog Catherijne
Voordat ik met de trein weer naar huis moet, ga ik hier even snel langs om mijn nagels te doen. Erg leuk, al die Aziatische vrouwtjes op een rijtje en altijd even vriendelijk.

Notaris Alkmaar                                                                                                            Als het lekker weer is pak ik hier een terrasje, maar je kan hier ook lekker lunchen of dineren.

PC Hooftstraat
Vips spotten of lekker snel even de Chanel boutique binnen stappen om de accessoires en schoenen te checken. Voor de mensen die het wat rustiger aan willen doen is er altijd de Douglas

Spotted: Mose

Hallo lieve mensen!

Welkom op mijn allereerste weblogje. Al mijn spontane en minder spontane invallen ga ik hier allemaal neerzetten! 

Hoe dan ook, dit is tegelijk ook een beetje mijn dagboek. De plek waar ik al mijn glorieuze en minder glorieuze (syn: genante) belevenissen ga plaatsen, mijn hersenspinsels, mijn leuke en soms ook minder leuke dingen. Wees bevreesd : ik ben achttien en dus op het punt beland waar ik voor moeilijke, genante, grappige, interessante situaties en keuzes kom te staan, dus feel free om mee te lezen en te reageren.

Even in het kort: ik ben Mose , of tenminste dat ik mijn nickname en ben dus de 'blogster' van deze blog. Voel vrij om mij te noemen hoe je ook wil: Mo, Moo-Moo, M. of gewoon Mose. Ik ben achttien jaar en ik studeer momenteel een gezondheidszorgstudie aan de HU. Ik heb een onwijze shopverslaving, ben gek op kleding en ik werk uiteraard ook parttime in een kledingzaak.  

Bloggen is natuurlijk hip, gezellig, creatief, modern en cool, maar wie heeft er tegenwoordig eigenlijk nog een echt ouderwets dagboek? Wat ik bedoel is een dagboek dat nog echt alleen maar voor je eigen ogen bestemd is, waarin alles, alles, alles wordt besproken, van verliefdheid tot verkering tot liefdesverdriet, van giftige ruzies met vriendinnen tot gedetailleerde verhalen over seks. Soms gewoon eindeloos gezwam dat niemand anders interesseert, zelfs jezelf niet als je het later terugleest. Een dagboek is zo heerlijk ongecensureerd. Je pent, je krast, je typt als een razende en het maakt niet uit dat je eindeloos doorzeurt over hetzelfde of dat je dat en dat al een keer had verteld of dat het gewoon ronduit beschamend is wat je vertelt.

Vanaf de brugklas tot en met de vierde van de havo heb ik verschillende dagboeken bijgehouden en ik heb ze ook allemaal bewaard. Af en toe besluit ik dan om het allemaal weer eens door te lezen. Als ik lees over mijn eerste verkering, ben ik weer eventjes dertien en herinner ik me alles als de dag van gisteren. Ik was in mijn pubertijd eigenlijk best wel een 'serieuze' puber op het gebied van vriendjes. Bestaat dat, denk je dan. Ja, dat bestaat. Ik heb van die periode tot nu toe nog maar vijf vriendjes gehad  (ja, ze passen nog op 1 hand!) en allemaal serieuze relaties, terwijl ik qua personna eigenlijk helemaal niet zo serieus ben. Ik zie overal de grap ervan in, hou van gezelligheid en lachen tot ik pijn in mijn buik ervan krijg. Ik heb natuurlijk ook giga blunders gemaakt op het liefdesgebied... daar niet van...

Het dieptepunt was mijn one-night stand, die ik heb opgedaan tijdens het weekend van Hargen Sail 2006 (voor de mensen die het niet weten even samengevat: het is gewoon een heel weekend feesten aan het strand, bij Hargen dus) Mijn bestie N. had toen destijds afgesproken met haar vlam R. om naar dat feest te komen. Fijn, dacht ik dus... what about me? Op een gegeven moment heb je natuurlijk zoveel op dat je natuurlijk niet eens in de gaten hebt dat je vriendin ervandoor gaat en op het strand gaat liggen rollebollen met oh-zo-leuke R... en dan is er natuurlijk ook zo'n moment dat je er eindelijk achter komt dat je best wel alleen staat. Én furieus begint te worden.

Ik weet niet meer hoe het ervan gekomen is, maar op een gegeven moment heb ik al mijn frustraties en woede eruit gebabbeld tegen M. die ik (op de één of andere manier, don't ask me how) toen daar ben tegengekomen. Sommigen van jullie weten misschien uit ervaring dat als je éénmaal een glaasje te veel op hebt dat zelfs het aller, aller lelijkste heel erg mooi blijkt te zijn.

Dit was, typisch zo'n geval, vertel ik jullie nu alvast. En voor dat ik het weet lag ik met deze "hele mooie jongen" in de duinen...

De volgende ochtend werd ik ook met zo'n gevoel wakker: "Oh, wat een geweldige gozer! Helemaal toppie!" echt, ik kan het mezelf nog horen zeggen. Ik vertelde mijn vriendin N. (ja, aan het einde van de avond had ik haar weer beneden getroffen en haar eens goed verteld hoe boos ik was voordat we naar huis gingen.) er de hele middag over. Ik besloot dus om M. maar eens op te bellen voor een afspraakje overdag op het strand. Echt geloof me, ik was helemaal in de wolken totdat ik hem weer in real life ontmoetten...

Oh... mijn... god... dat dacht ik echt toen ik hem zag voordat de kerkorgels in mijn hoofd begonnen te af te spelen. Lang in de wolken bleef ik dus niet, dat kunnen jullie wel begrijpen.

Ach, zo kan ik er uren over doorpraten, want uiteraard was dat nog niet het einde van mijn blunderleven en ging mijn dagboek nog pagina's door over jongen A en jongen B en weer jongen C et cetera et cetera. Idioot, maar niemand die het las, dus wat maakte het uit. Dat is een voordeel van een dagboek. Het mag dan wel hopeloos ouderwets zijn, anno 2008, maar het had toch ook wel iets. Ik kan mij nog wel herinneren dat ik destijds vriendinnnen met S. was en dat ik de meest afschuwlijke en vreselijke dingen over haar zei in mijn dagboek, omdat ik eigenlijk in real life de pest aan haar had. Vervelend rot kind. Ugh!

Natuurlijk hoop ik tegen beter weten in dat jullie me kunnen overtreffen in achterlijkheid. Hoe zat het met jullie dagboek? Hoge nerdgehalte? Elke bladzijde een andere jongensnaam? Verliefd op je leuke, strakke gymleraar? Hysterische taferelen over hoe je je als puberkind doodschaamde voor het feit als je moeder zich weer helemaal op je had uitgeleefd voor de schoolfoto, of dat je op voorhand al doodging bij het vooruitzicht dat je ouders zich zouden gaan vertonen op een ouderavond op jouw school?

Wordt er nu eigenlijk überhaupt nog in dagboeken geschreven of heeft het weblog het dagboek volledig overschaduwd? Ik geef groot gelijk: van schrijven krijg je kramp in je arm van, typen gaat veel beter!

Stay tuned,

xoxo Mose.